Ulrich Karger: Spoken in de speelzaal

"Iedereen is wel eens bang! Wanneer Louise en haar klasgenootjes op school blijven slapen, blijkt Johan ook voor iets bang te zijn…………..’Het donker’!
Zoals wel vaker is ook hiervoor een uitweg en Louise kent zelfs een trucje. Als je dit wil leren dan moet je maar een keertje naar de sterren kijken, want wie weet schittert aan de hemel wel de oplossing!
‘Spoken in de speelzaal’ is een tof prentenboek met grote, herkenbare tekeningen waarop heel wat te zoeken en te beleven valt."
BOEKENHOEK
De Pijl, Creatieve Basisschool

"In Spoken in de speelzaal hebben peuters zich een hele week bezig gehouden met het maken van maskers voor halloween. Op de laatste dag blijven ze's avonds slaben op school. Elk kind steekt een kars aan in een pompoenkop en het licht gaat uit. de kinderen hebben zaklampen meegenomen en die doen ze al gauw aan. Dan krioelt het ineens van de griezelige monsters, er zwaaien lichten en er ratelen kettingen. De juf jaagt des spoken weg met het voorlezen van een mooi verhaal. De kinderen gaan graf slapen op hun matrasjes in de speelzaal. Louise heeft van haar vader een trucje geleerd om niet bang te worden in het donker: er is een ster die speciaal voor haar licht geeft. Andere kinderen kiezen ook een ster uit: er zijn er immers genoeg. Het andere trucje van haar vader fluistert ze de juf in het oor: de deur naar de gang blijft op een kier en het licht op de gang blijft aan. (..)
In 'Spoken in de speelzaal' zijn de illustraties gedetailleerd met veel dynamiek in de kinderactiviteiten."
Tjitske Fibbe
De wereld van hetjonge kind; Jrg. 30 (januari 2003) Nr. 5

"De peuters bereiden een feest voor met uitgeholde pompoenen en maskers, heksen en spoken, vampiers en kabouters. Ze blijven 's nachts zelfs op school slapen! (nu niet 's middags zoals in Duitsland gebeurt).
Elk kind mag een kaars aansteken en die in een pompoen zetten (!). Daarna begint het griezelfeest, maar elk kind heeft een zaklantaarn bij de hand. De angsten van de peuters worden aannemelijk bestreden, juf leest voor, en het licht blijft aan als ze gaan slapen. Mooi verzorgd, groot formaat prentenboek met aquarellen over beide pagina's die vriendelijke personages tonen. De tekstblokjes, met te breedsprakige taal voor peuters, staan veelal in de platen maar zijn door de grote, schreefloze letter wel altijd goed leesbaar. De uitwerking is wat afstandelijk, alsof de lezer toekijkt, er is niet één hoofdpersoon. Jammer dat de aanleiding voor het feest met de tradities die daarbij horen, niet genoemd wordt: St. Maarten of waarschijnlijk eerder nog: Halloween.
Prentenboek om samen te lezen met kinderen vanaf ca. 5 jaar."
Hendrien Kars-ten Cate
www.biblion.nl/olifant

"In het klasje van Louise is iedereen druk aan het knutselen. De spanning stijgt als de avond valt: vandaag gaan de kleuters immers niet naar huis slapen... Ze brengen de matrassen naar de speelzaal en poetsen hun tandjes in het waslokaal. Deze avond wordt er lekker gegriezeld. Louise verklapt een trucje dat haar vader haar heeft geleerd als ze bang is. Johan vindt het een belachelijk trucje voor bangeriken. Eindelijk is het donker en de kaarsjes worden in de pompoenkoppen gezet. Plots zijn de kinderen verdwenen en krioelt de speelzaal van griezelige figuren. Na een tijdje kruipt er een bang vampiertje (Johan) achter juf...
Spoken krijg je maar met één middel weg: een mooi en lang verhaal van juf.
Een aardig Halloween verhaaltje voor kinderen vanaf drie jaar waarin twee trucjes verteld worden waardoor je niet meer bang bent..."
Lydia Herdies
Bibliotheek Wingene © Vlabin-VBC, Bron: www.deleeswelp.be